Une kritiko batean, gastu militarra handitzea — BPGren % 2 edo % 5 arte — gure segurtasuna bermatzeko beharrezkoa dela sinetsarazi nahi digute. Baina benetako segurtasuna ez da misilekin edo tankeekin eraikitzen.
Benetako segurtasuna etxebizitza duina, osasun publiko sendoa, kalitatezko hezkuntza, lan egonkorra, berdintasuna eta justizia soziala lortzea da.
Berrarmatzeko erabiltzen den euro bakoitza zerbitzu publikoetan inbertitzeari uzten zaion euro bat da. Aurrekontu militarrak handitzen badira, murrizketak egongo dira osasunean, hezkuntzan, etxebizitzan edo mendekotasunean. Eta horrek ez gaitu babesten, babesik gabe uzten gaitu.
Izan ere, azkenean, jokoan dagoena ez da aurrekontu bat bakarrik: eraiki nahi dugun gizarte mota da.
Hortzetaraino armatzen den gizarte bat, milaka pertsonaren sufrimenduaren aurrean beste alde batera begiratzen duen bitartean, edo zaintzen duen, babesten duen eta bizitza eta giza eskubideak defendatzen dituen gizarte bat, hemen eta munduko edozein lekutan.
Gaur egun, segurtasunaz hitz egiten dugun bitartean, Palestinan ospitaleak bonbardatzen dira, zibilak hiltzen dira eta nazioarteko zuzenbidea zapaltzen da zigorgabetasun osoz.
Ezin gara isilik geratu munduak indarkeria menderatze-modu gisa normalizatzen duen bitartean.
Ezin diegu etorkizuna lapurtzen utzi segurtasun faltsu baten izenean.
Bakea ez da inprobisatzen: egunero eraikitzen da eskubideekin, justiziarekin eta duintasunarekin.
Armetan inbertitzea beldurra sortzea da. Eskubideetan inbertitzea bakea ereitea da. Eta ez da benetako bakerik egongo palestinarra bezalako herriak bonbardatzen diren bitartean.
Erantzuteko, izena emanda egon behar duzu eta horretarako baimenak eduki behar dituzu. Sartu komunitatera!