Proiektuarekin konfinamendu garaian herriak bizitako esperientziaren bilketa, babesa eta transmisioa bermatu nahi dute, ikuspuntu historiko, antropologiko eta gizatiarretik. Hala, esperientzia pertsonal eta kolektiboen funtsa etorkizuneko belaunaldientzako ondarea izango da. Proiektuarekin izaera ofiziala eman nahi diote tokiko historiaren kapitulu bat kontserbatzeko asmoari.
“Ideia sortu zen ahozko memoriaren bilketan jarduten duten gure antropologoen artean, eta orain bizitzen ari garen momentuaren memoria biltzea egokia iruditu zitzaigun”, azaldu du Itziar Lurik. Leitzako Udalari egitasmoa proposatu zioten, eta “ideia bikaina” iruditu zitzaien.
“Askotan momentuan egiten ditugun gauzak ez ditugu behar bezala baloratzen, eta krisi honek gauza onak ere ekarri ditu: auzolana, elkartasuna, bertako elikadura osasuntsua lantzeko beharra…” adierazi du Mikel Zabaletak. Herria edo komunitatea indartzeko, kohesionatzeko eta batzeko tresna bat ere izan daitekeela nabarmendu du: “Auzolanaren aitortza egiteko”.