Bihar, gure amak erretiroa hartuko du, 69 urterekin. Badakit denok daukagula ama bat, baina niri gaur garrantzitsua iruditzen zait nirearena azpimarratzea, zuen baimenarekin betiere.
Bertze garai batzuk ziren, bai, baina niri ikaragarria iruditzen zait gogoratzea nola 14 urterekin ni institutuan sartu berritan nengoen, nerabe arrunt baten kezka eta ezaxola guztiekin, eta nola adin horretan ama lanean hasi zen, Unzue gozotegian.
Bi urteren buruan aglomeratu fabrika batera pasatu zen, eta bi urte geroago, Aralar grafika lantegira. Azken horretan hainbat urtez ibili zen, harik eta bere ama hil eta bere bi semeak hazten jarri zen. 1981ean hasi zen berriz soldatapeko lanean, garbiketen sektorean, autonomo gisa. Hasieran, Gazteluleku elkartea, Alegria de Iruña peña eta hainbat plazatako portalak garbitzen zituen. Gero, portalekin bakarrik gelditu zen.
Erretiroa hartzeko adina pixka bat gibelatu behar izan du amak, 65 urterekin erretiratu izan balitz, autonomoekin egiten dituzten gauza barregarri horiengatik, pentsio negargarria geldituko baitzitzaion.
Azkenean, 55 urte lanean eman eta gero, pentsio duin samar batekin hartuko du erretiroa. Pentsio duina, zerekin konparatzen den, noski. Tamalez, orain, gu guztioi tokatzen zaigu pentsio duin samar horien alde borrokatzea. Ez etsi, gero.
