Hauetako egunen batean, bertsolaritzatik ihes egiten dugunoi mantso-mantso eta garbi-garbi esplikatu beharko diguzue zer arraio den "kartzelakoa" hori. Eta horrela ulertuko dugu zergatik Lujanbiorena izan zen ikaragarria. Behar izanez gero, ez izan txotxongiloak erabiltzeko ahalkerik.
Modu berean, espetxealdia jasan behar izan duzuenok kartzela bat sekula zapaldu ez dugunoi mantso-mantso eta garbi-garbi azaldu beharko zenigukete zer den gure gizartearen zulo baztertzaile horietan bizitzea. Behar izanez gero, erabili txotxongiloak, arbela edo power point-a.
Nire manifestu hauek entzun edo irakurri ohi dituzuenoi, agian, diskurtso antipunitibo hau errepikakor samarra eginen zaizue. Barkatu hala bada, baina oso gaizki daramat kartzela eta udalekuak parekatzen dituen iritzi guztiz zabaldu hori.
Altsasuko kartzelatuen ama bati irakurri diot kexua, konparazioa eginez, bere semearendako 50 urteko zigorra eskatzen dutelako, eta sanferminetako bortxatzaileendako, 22 urte.
Niri iruditzen zait Altsasukoek ez luketela egun bakar bat ere eman behar izanen kartzelan. Eta injustizia alimalekoa dela dagoeneko urtebete egin izana.
Baina, era berean, iruditzen zait astakeria dela inork kartzelan 22 urte ematea. Ez dakit zein izanen litzatekeen zigorrik bidezkoena bortxatzaile horiek egin zuten basakeria ordaintzeko. Merezi dute 22 urtez zuloan egotea? Ez dakit, benetan. Baina, mesedez, ez erran 22 urteko kartzelaldia gutxi denik.