Iruñean dago Hezitzaileen Eskola. Formazioa eskaintzen dute. Goi mailako zikloak, erdi mailakoak eta bestelako ikasketa moduluak ere bai. Zaintza lanetara bideratutako ikasketak egin daitezke bertan: hasi haur hezkuntzako zilkotik, pasa gizarte lanetarako prestakuntzetatik eta zahartzaroari arreta emateko ikasketetaraino. Gizartearentzat ezinbestekoak diren arloak lantzen dituzte. Ezinbestekoak izanagatik ere Hezkuntza Departamentua "nahieran" ari da beraiekin: "Iaz, publiko egin baino ordubete lehenago jakin genuen lekualdatzen gintuztela", adierazi du Ainhoa Navarro Hezitzaileen Eskolako irakasleen klaustroko kideak. Alde Zaharreko Ezpeleta jauregia utzi behar izan zuten arrapaladan Arrosadiako eraikin batera joateko: "Eraikina zaharra da eta ez du leku nahikorik gure eskolak eskaintzen duen guztia hartzeko. Hori bazekien Hezkuntza Departamentuak, baina hala ere hemen kokatu gaituzte", azaldu du. Oraindik espazioak egokitu gabe daude eta datorren urterako lanak eginen dituzte eraikina egokitzeko: "Uztailean hasiko omen dituzte eta heldu den ikasturte amaiera arte ez dituzte amaituko. Horrek zarata eta zikinkeria eraginen du eta ez du ahalbidetuko kalitatezko eskolak eman ahal izatea", uste du Navarrok. Argazkian klik eginda entzun daiteke Ainhoa Navarrori Euskalerria Irratian egindako elkarrizketa.
Gutuna Hezitzaileen Eskolatik
Hezkuntza Saila: hitz egin behar dugu
Hezitzaile Eskolak lau hamarkada daramatza zainketen profesionalak prestatzen. Gure ikasgeletatik milaka pertsona atera dira, adinekoen, haurren, pertsona zaurgarrien edo prebentziozko aisialdi inklusiboaren bidez, bizi-kalitatea hobetzeko bokazioa eta ezagutza dutenak. Eredu horren arrakasta gure prestakuntza-eskaintza pixkanaka zabaltzean islatu da, gero eta pertsona gehiagok eskatzen baitute.
Gaur egun 750 ikasle ingururi ematen diegu prestakuntza. Aurrez aurreko zikloak ditugu bi hizkuntza-ereduetan (euskara eta gaztelania), ingelesezko beste ziklo elebidun batzuk; ziklo erdipresentzial bat hainbeste denbora ez dutenentzat; eta online ziklo bat. Ikasle gehienek praktikak enpresetan egiten dituzte, prestakuntza osatzeko. Azken urteotan, Etengabeko Prestakuntzarekin gure eskaintza zabaldu egin da. Gaur egun, bost ziurtagiri profesional eskaintzen ditugu, eta ehunka pertsona heldu joaten dira horietara, enplegu kualifikatu bat aurkitzeko helburuarekin; adibidez, mendekotasunari arreta emateko edo premia bereziak dituzten ikasleak zaintzeko. Bestalde, titulazio ofizialik gabe zaintzan urteak daramatzaten pertsona prekarizatuen esperientzia aitortzen duten gaitasunak egiaztatzeko prozesuak egiten ditugu.
Espazio-arazoak
Jarduera honekin espazio guztia hartuta dago bai goizez bai arratsaldez. Ez dugu lekurik araudiak gure zikloetan eskatzen dituen tailerrak garatzeko; irakasleek ez dute biltzeko lekurik, eta ikastetxeko liburutegirako lekua falta da, ikasleek izan beharko luketen ikasteko eta kontsultatzeko lekua.
Espazio eskasia honi gehitu behar zaio Arriskuen Prebentzioari buruzko ikerketa batean hainbat irregulartasun hauteman direla, eta horrek segurtasun eza dakarkie bai eskolako langileei, bai ikasleei.
Eskolan lan egiten dugunontzat oso tristea da egoera honetan egotea, baldintza horietako asko ezagunak baitziren 2024ko urtarrilean, Hezkuntzako Departamentuak Arrosadiako Paderborn-Víctor Pradera ikastetxe zaharrera lekualdatzea erabaki zuenean. Orduko hartan, beste askotan bezala, ezin izan zen Hezkuntzarekin ezer adostu.
Lehenik eta behin, lekualdatzearen berri prentsan argitaratu baino ordubete lehenago izan genuen eta horrek eragotzi egin zigun gu geunden Ezpeleta jauregian hobekuntzak proposatzea eta behar genituen espazio guztiak hartzeko egokitu ahal izatea.
Gero, Hezkuntza Departamentua 24-25 ikasturte honetan bertara lekualdatzeko tematu zen. Zaragoza hiribideko bi eraikinetatik handienean hasiko ginela jakinarazi ziguten, nahiz eta espazio gutxi zuen; eta hurrengo ikasturterako bigarren eraikina izango genuela hitz eman ziguten, baldintzak hobetuko zituena. Momentu horretan, gure lekualdaketa 25-26 ikasturtera atzeratzea eskatu genuen, baina proposamen hori ere ez zen onartua izan.
Egun hauetan jakin izan dugu agindutako epeak ez direla beteko. Obrak, dena ongi bidean, 2026. urtearen hasiera arte luzatuko dira, eta hurrengo ikasturtean espazio falta berarekin jardun beharko dugu. Horri aldameneko espazioan tamaina horretako obra batek sortzen dituen zarata eta zikinkeriarekin batera biziko garela gehitu behar zaio.
Hainbat albiste katastrofikoren segida
Errealitate honen aurrean, aurtengoa ikastetxean trantsizio-urte bat izatea espero genuen, gure prestakuntza-eskaintzari eustea, obrak amaitu eta 2026-2027 ikasturtea hasteko zain, Nafarroako hezkuntza publikoak izan behar duenarekin bat datorren prestakuntza eskaintzeko moduan. Baina oraingoan ere ez da horrela izango.
Duela gutxi jakinarazi digute datorren urtean gure eskolak gure prestakuntza-eskaintza aberastuko duen beste talde bat hartu beharko duela. Pozik egongo ginateke horrekin, baina, horretarako, eskolako ikasle guztien beharrak behar bezala asetuta geratzea behar dugu. Beti bezala, ikasle guztiei merezi duten kalitatea ematen saiatu gara eta eskatu dugu talde berri hau instalazioak amaituta daudenean eta obra amaituta dagoenean gure eskolan sartu ahal izatea.
Oraingoan ere ez gara entzunda sentitu, eta beldurtu egiten gaitu prestakuntza eskaintzaren zati bat ezabatzeko jaso dugun hitzezko mehatxuak. Urtero matrikulatuta eta zain dauden ikasleak dituzten zikloak dira gure formakuntza eskaintza osatzen dutena, pertsonen ongizaterako hain garrantzitsuak diren profesionalak prestatzen dituztenak.
Hezitzaile Eskolan beste batzuk jokatzen ari diren xake partida bateko pieza bat bezala sentitzen gara. Boterean dagoen batek amaitu gabeko ikastetxe batean jartzea, ziklo berriak gehitzea edo sartzen ez diren taldeak gehitzea erabakitzen du bertan lanean gaudenak kontuan hartu gabe.
Mingarria da ikustea Hezkuntza Departamentuak ez duela aintzat hartzen gure eskola den erreferentziazko erakunde bat. Gil Sevillano jaunak ez ditu kontuan hartu gure bilera-eskaerak. Gure ustez, unea da nahikoa dela esateko eta gure eskolaren etorkizunean ahotsa izan nahi dugula. Lehenik obrak bukatzea, ikastetxean eta auzoan kokatzeko aukera ematea eta hori eta guztia eta gero Departamentuarekin gainerako guztiaz hitz egiteko eseriko gara.
Bai, hori bai, jakin badakigu elkarrizketa dela Nafarroako Hezkuntza Publikoaren parte izan nahi dugun modua, inposaketen aurrean, ahalik eta zerbitzurik onena ematea ahalbidetzen duen elkarrizketa, alegia.
Hezitzaile Eskolako Klaustroa
