Idazle asteasuarrak bere ibilbide literarioan idatzitako testu, poema eta ipuinak bildu ditu Pamielaren eskutik plazaratu duen azken lanean. Tonu, gai eta forma desberdinak uztartzen dira bertan, betiere "gizakiaren ardatz" diren gai nagusiei erreparatuz: bizitza eta heriotza, beldurra eta poza, maitasuna eta bakardadea.
Elegia moduko narrazioaren ondoren, ekitaldi publiko bitxi batzuen azalpena; barre eragiten duen poemaren alboan, pasarte autobiografikoa; euskal literatura zaharrari buruzko mintzaldi ia ezinezko baten kontaeraren hurrean, despedidako poemak. Aniztasuna da nagusi Paradisuaren kanpoko aldeak-en. Atxaga, izan ere, libre eta arin sentitzen da egile bezala, urteen esperientziak eta eleberriaren generotik askatzeak eman dion arintasunarekin. Irrintzi Plazan kontatu digunez, liburu hau "manifestu bat" ere bada, literaturaren inguruan duen ustearen manifestua, hain zuzen ere.