“Cámara de Comptos”-ek txosten bat egin du 2019tik 2023ra bermatutako errentaren kudeaketari buruz. Txosten horrek nabarmentzen du, besteak beste, zaila dela errenta bermatua eta bizitzeko gutxieneko diru sarrera (IMV) batera kudeatzea, ez baitago kontrol eraginkorrerako nahiko bitartekorik.
Kontuen Ganberak ez du inoiz kudeaketa iruzurrarekin edo prestazioen erabilera okerrarekin lotzen. Are gehiago, ikuskapenaren atzerapena baliabide faltari egotzi dio. Hala ere, eskuina eta ultraeskuina gizarte prestazioak eta jasotzen dituztenak kriminalizatzen ari dira.
Kontuen Ganberak egiten duen txostenean agertzen den errealitate latzena pobreziaren gorakada da: Nafarroan 2015etik 2023ra pobrezia arriskuan dagoen biztanleria % 10,8tik % 13,8ra igo da, eta pobrezia larria % 2tik % 7,7ra igo da. Datu horiek Espainiako Estatuan ematen direnak baino askoz okerragoak dira; izan ere, aldi horretan pobrezia arriskuan dagoen biztanleria jaitsi egin da estatu mailan.
Egoera honen aurrean, argi dago Nafarroan errenta bermatuan egindako inbertsioa handitu egin behar dela eta baliabideak handitu behar direla. 2016tik 2025era, errenta bermatura bideratutako gastua BPGren % 0,43 izatetik % 0,35 izatera igaro da.
Gainera, gogoratu behar da prestazio honek aurretik dakarren murrizketa, LGSaren erreferentzia kendu zelako prestazioa kalkulatzeko oinarrizko gisa. Horrek, azken urteetan LGSaren igoera kontutan izanda, eragin du Errenta Bermatuak gero eta pisu handiagoa galtzea.
Testuinguru honetan, errenta bermatuan inbertsioa handitzea ezinbestekoa da eta eskuinak datuen inguruan egiten duen irakurketa tranpatia borrokatu.
