Atzo eguerdiko ordu bietan atera ginen eskolatik. Eta hara nor zegoen bertan: ilargia!
Azkar ikusi zuten Lau urteko haurrek: ”Begira Jaione, ilargia dago!” Esaten zuten batzuk.
“Hemen dago ya? Ze astuna!” Beste batzuk.
Orduan Naiak esan zidan: badakizu zer Jaione, ilargiak gazta zaporea du.
”A bai? Probatu duzu ala?” Galdetu nion nik.
Orduan berak erantzun zidan: “Probatu? Qué va! Niri gazta ez zait gustatzen.”
Arratsalde osoan egon nintzen hausnartzen: nola izango litzateke bizitza helduok, horrelako
gauza handi eta zailak hain erraz, posible eta Txiki ikusiko bagenitu?