Beste egunean, ezagun batek zer pentsa eman zidan, aurrematrikulazio garai hauetan: “Aizu, Labriteko pasarela kontuan hartuta, hautatu genuen gure seme-alaben eskola, eta urteak daramatzagu ibilbide hori erabili ezinean… Jakin izan bagenu, beste eskola bat hautatuko genukeen”.
Bada, seme-alaben hezkuntza oso garrantzitsua da guraso guztiontzat, baina erabakiak hartzerakoan faktore asko, eta batzuk harrigarriak, daude jokoan: Proiektu pedagokikoa, laikotasuna edo erlijioa, klase sozialaren afera eta horrek dakarren segregazioa, euskara, ingelera… eta gai praktikoak: gurasoen ordutegiak, aiton-amonen prestutasuna, eskolaren hurbiltasuna, garraio publikoa edo autobus pribatua, jantokia bai ala ez, eskolaren sartu eta ateratzeko ordutegiak, jardunaldi jarraia edo goiz-arratsaldekoa…
Tira, agian, eskola publikoaren aldeko matrikulazio kanpainetan ahazten dira aipatutako gai praktikoak. Mundu erreala eta jendearen eguneroko kezkak eta bizi-baldintzak ez genuke ahaztu behar. Zenbat gurasok hautatzen duten euren seme-alaben eskola gai ideologikoetan gehiegi erreparatu gabe? Eta ze eragina dauka horrek eskola publikoaren eta D ereduaren egoeran?
