Azken urte luzeetan bezalaxe, aurreko larunbatean ere Bilbon izan ginen milaka lagun. Eta egia esateko, bereziki poztu ninduen aurten ere halako jendetza ikusteak. Fase honetan pentsa bailiteke honezkero ez dela mobilizatu beharrik, preso, iheslari eta deportatuen auzia ixtear dagoelakoan. Izan ere, urratsak egin, egin dira: urrunketa amaitu egin da, kostata, eta zigor metaketa bidegabea ere zuzentze bidean dago. Baina larunbateko mobilizazioan garbi geratu zen moduan, oraindik ere mendeku-politika gainditzeko behin betiko konponbiderik ez dago. Horrexegatik, gehiengo sozialaren aldarrikapenak kalean jarraitu behar du.
Batzuek arbuiatu egiten dute “preso politiko” terminoa. Baina errealitatea da urte luzez ezarritako salbuespen-neurriak euskal presoei soilik eta helburu politiko argiz ezarri zaizkiela. Ukaezina da, beraz, auzia politikoa dela. Eta, derrigorrez, behin betiko konponbideak ere politikoa izan behar du. Ez inoren kaltetan, bizikidetzaren eta gizarte osoaren mesedetan baizik. Horixe da Politika, letra larriz.
