“Isilik seguruago bidaiatzen dugu”. Horrela dio Iruñerriko hiri-garraioko autobusetan aspaldiko partez irakur daitekeen mezua. Askotan ikusi izan dut baina aurreko egunera arte ez naiz pausatu horri buruz pentsatzera, eta buelta batzuk eman ondoren, doktrina horrekin ez nagoela bat ere ados ondorioztatu dut.
Testuinguruan kokatzeko erranen dizuet, justu ondoan, musukoa beharrezkoa dela dioen beste kartel bat dagoela, eta egiaztatzen dizuet ez dela billabesan inor sartzen musukorik gabe. Horrek isiltzearen aldeko mezuaren eduki terapeutikoa pìkutara bidaltzen du, zeren: zergatik isildu, mintzatzean bota ditzakegun birusaren zipriztinak ez badaitezke zabaldu? Azalpenak azalpen, nik uste dut pandemiaren aurrean zuhur jokatzetik gehiegikeriara igaro garela konturatu gabe.
Dagoeneko eskua ematea debekatu digute, elkarri musu ematea, eta besarkatzea, bukatzeko elkarrizketa ere kendu nahi digute.
Ez dakit zuek baina ni, billabesan noan guztietan, ondoan dagoenarekin mintzatzen saiatzen naiz. Isilik bidaiatzea ez delako seguruagoa, aldiz, tristeagoa dela seguru nago.