Agur. Aspaldian maite batek erran zidan, begiez harata, nire begiradaz maitemindu zela. Gau hartan izarrek dir-dir egiten zuten eta bere zigarroaren kea aire garbian poliki galtzen zen. Sakon arnastu nuen, bere hitz erantziek eragindako eztarriko korapiloa askatzeko. Orduan, banekien anitz gau pasatuko nituela hitz haiek hausnartzen.
Aire garbiko egia hura gaueko izarren argi ahaztezinaz barneratu zitzaidan: hitz samurren benetakotasunaz iltzatu zitzaidan gogoan. Ordutik, beti galdetzen diot neure buruari zer dagoen pertsona baten begiradan hain zirrara handia eragiteko. Begirada, anitzetan, gizakiaren komunikabiderik onena gerta liteke.
Maiz pentsatzen dut begirada bakoitzaren atzean ikusmolde errepikaezina dagoela; hitzen bidez eragiten dugun min horietako zenbat saihestu ahal dira begirada zintzo batez? Ez al da hobe hitz korapilatsu eta mingarri horiek begirada zintzoz biluztea?
Maite hark nire begiak zabaldu zituen. Bere begirada gardenean aurkitu nuen haren hitz zintzoen osagarria: esperientzia hark betiko aldatu zidan mundua begiratzeko era. Ordutik, hitz gutxiagoz eta begirada zintzoagoz tratatzen dut gizakia.
Begirada soilaz
2016ko mar. 14a, 17:23
EUSKALERRIA IRRATIAzale hori:
FM 98.3ko zein euskalerriairratia.eus webguneko edukiak musu truk entzun, irakur eta ikus ditzakezu.
Zuretzako eskari bat dugu: posible baduzu, lagun gaitzazu gero eta eduki gehiago eta hobeak sortzen, Iruñerriko euskaldun ororen eskura jartzeko.
Izan ere, zenbat eta komunitate handiagoa, orduan eta proiektu komunikatibo eraginkorragoa.
Bazkidetu zaitez!