Azken hilabete hauetan mugak iragazkorragoak bihurtu dira, neurri batean, itxuragabetu direla ematen du. Egoera eta eragile askoren ondorioa izan da orain esku artean duguna. Eta horrela izanik, egoera berriak paralisia sortu digu, zer egin ez dakigula ematen du. Paisaiak mugak ziren garaietan bezala ulertzen ditugu eta, aldi berean, begiradak ez duela balio antzematen dugu.
Horrela, besteak beste, euskalgintzan bazterretik bazterrerako begirada ezin dugu gainditu, kulturgintzan dena ontzat eta sinpatiko hartzen dugu, nagikeri intelektuala gure egin dugu aspaldi…eta bitartean denbora aurrera doa.
Agian, garai mitikoetatik datorren oihartzuna entzun beharko genuke. Isaias profetak ekintzaile izateko deia egin zuen moduan:
Zabalagotu / zeure etxolaren esparrua,/ hedatu beldur gabe / zeure egoitza-oihalak; /luzatu lokarriak, / sartu gogor ziriak, / ezker-eskuin haziko baitzara;/(…)
