Egia da. Canuto IIa atsegin dut. Ingalaterra eta Danimarkako erregea izan zen urrutiko garaietan (995-1035).
Itsasgorak kezka handia sortzen zion. Arazoarekin bukatzea deliberatu zuen. Bere burua kementsua sentitzen zuen. Hondartzan egurrezko habea tinkatu arazi zuen, bere gorputza bertan lotu eta itsasoari agindu zion kapritxo harekin behingoz bukatzeko, gora-behera ergelak iragana zirela, kitto. Bera lekuko.
Itsasoak urperatu zuenean ingurukoek azkar batean askatu zuten.
Halako lagunak behar ditugu itsutu egiten garenean, itsasgora ikusten ez dugunean, bizitzak gainezka egiten digunean, arnasa ematera datozen kideak.
Zaindu ondoko kidea! Entzun kideen abisuak! Horrela atarian den negu luzeko aldia eramangarria egingo zaigu.