Irrintzia

Irrintziekikoak eginak nituelakoan ni, eta atzera zaldun izateko egokiera suertatu, tira
suertatu, suertatu…baina ulertzen didazue, zera, entzuleokiko tartea eta distantzia hartuta
ari naizela oraingoan, hemendik, honantzagotik.
Izan ere, aurten lehenengoz, neure herrian, Beasainen, eman diot hasiera ikasturteari, eta
bai, ezer da hasieratik hasiko, baina nago sekula ez naizela hasi aurten baino hasieragotik.
Ikastetxea etxetik 100 metrora izanda, betazalpean biltzea beste kezkarik gabe lo egin,
herriko euskal, kultur eta saltsa-maltsetara inguratu baino bertaratu, eta azalpen eta bainarik
gabeko beasaindarra izan.
Bainarik gabe bizitzea baina, ez da erraza ikasleen zerrendako Anderrak Grimal ez direnean,
edo askatasuna letra larriz irakurtzerik ez duzunean, edo bertsoak ontzeko Bellosoko
aldaparik oinperatzen ez zaizunean.
11 urte izan dira, asko eta 10+1, aurrera egiteko atzera utzi nahi ez ditudanak.