Uholde mota asko agertzen zaizkigu idazkietan. Batzuekin, egun hauetako errealitatea deskribatzen da, besterik ez. Hala ere, gehien gehienetan era katastrofikoan azaltzen digute hedabideetan: suerte guztietako hondamendiak. Ez litzateke, baino, horrela izan beharko; naturaren mugak kontuan hartuko bagenitu, horrelako asko ez lirateke suertatuko. Gehiago: ibaien ertzetan bizi izan diren herriek uren irteerak aberastasun bihurtzen jakin izan dute.
Beste uholde motak metaforikoak dira. Atzo, adibidez, ikasleen uholdetxo bat bizi izan genuen Iruñeko karriketan; aurrera doa erdi lotan omen zegoen gazteria. Eta martxoaren 14an, amorru guztiak, etsipenak, esperantzak … tsunami bihurtu behar ditugu, Iruñeko kaleak kolore guztietako ahotsak, Nafarroako hainbat txokotatik etorriak, aldaketa soziopolitiko sakonaren alde entzunarazteko. Hori bai uholde aberasgarria, baita maiatzaren uztari begira ere.