Gaurko kolaborazioan pentsatzen eta prestatzen hasi nintzenean, eguraldi bikaina genuen Baionan; Errobi ertzea ikusgarri zegoen, eguzkia zen nagusi, espaloi beteak, haize leuna. Udaberriaren usaina, loreak, fakultateko arratsalde luzeak. Pozik egoteko edozer aitzakia bilatu eta aurkitzeko moduko egunak. Eta ni ere hala sentitzen nintzen, beteta, tabernetako terrazak bezala.
Eta hemen halako eguraldi eta umorea genituen bitartean, hasi zen absurdoa Gasteizen. Ikasle presoen eskubideen aldeko kontzentrazioa, unibertsitateko segurtasun langileen kolpeak eta bultzadak, ertzaintzaren oldarraldia. Zaurituak eta sei atxilotu. Eskubideen defentsaren aurka, neurririk gabeko erasoa.
Zer dago gertaera hauen atzetik eta zer zentzu dauka unibertsitate kanpus batean indar polizialek horrelako presentzia izateak? Non dago ikasleen babesa? Zer da autoritateari mehatxu egitea, lurrean eta kolpeka eduki duten ikasle batentzat?
Beste hamaika egun absurdo bizi izan eta bizi izanen ditugu oraindik, baina udaberriak hemen jarraituko du, gorabeherak gorabehera, bere edertasuna erakusten. Etenik gabeko lorategia gara, eta etorkizun hobea sortzen jarraituko dugu.