Martxoak ditu atsotitz anitz, beste batzuen artean batek dio txertorik onena martxoan egiten dela, eta akaso hori izan da PSNk egin duena, txertoa prestatu. 15 hilabeteko txertoa, duintasunaren kontrako txertoa, aldaketaren kontrakoa, ilusioaren kontrakoa.
“Barcina ez badoa guk kanporatuko dugu”, halaxe erran zuten PSNkoek. Gaizki hasi ziren, erranez, arrazoiak egotekotan botako luketela; baina…arrazoiak aspaldidanik daude, ez dira berriak, ez zen ikerketa batzorderik behar UPNren politika gaitzesteko.
Bagenekien fidatzekoak ez zirenik, ez direla, baina pasa ditugu egun batzuk non sinetsi nahi genuen ez zirela berriro ausartuko, ez zigutela berriro ziria sartuko. Bitartean Madrilen zein Nafarroan ederki astindu dituzte betiko mamuak eta horrela segituko dute 15 hilabete gu ixildu nahian.
Atsotitzekin hasi eta horiekin bukatuko dut ere. Martxoak maiazten badu, maiatzak martxotzen duela dio esaera zahar batek, burura etorri zait martxoak aurten abuztu duen arren denak ez duela balio. Abuztu batean anitz ikasi genuen, martxoan oroitarazi digute, hemendik urte bateko maiatzera demostratuko dugu ixilik nahi gaituzten arren menderakaitzak izanen gaituztela.