Osasunak berrogei milioi euro zor dizkigu nafarroi. Berrogei milioi euro dirutza da, are handiagoa estutasun handiko garaiotan. Gobernuak eta Osasunak hitzartutakoaren arabera, gaztelu plazako taldeak hamar urteko epean kitatuko du zorra.
Ederra helburua, beste kontu bat da sinesgarria ote den. Nago hitzarmena eginikoek ere badakitela esandakoa balio handirik gabeko asmo hutsa dela, ametsetik hurbilago dagoena errealitatetik baino. Hamar urte barruko zordunen sailkapenean baietz agertu Osasunaren izena, toki nabarmenean gainera.
Igandeko hil ala biziko partidak soka luzea ekarriko du datozen egunetan. Sevillari nola edo hala irabazi behar zaio, horixe komunikabide guztiek errepikatuko duten mezua. Behingoz ados jarriko dira denak, gauza jakina baita Osasuna nafar guztiok batzen gaituen gai bakarra dela.
Eta ni oso futbolzalea ez izan arren, ados, bi arrazoirengatik. Batetik, Osasuna bigarren dibisiora jaisten bada, kazetari batzuk langabeziara joanen direlako. Eta, bestetik, bigarren dibisiora joaten bada, Osasunaren zorra kobratzeko itxaropentxoa ere pikutara joanen delako.