Atzera egin, eta argazki zaharrak etorri zaizkit gogora. Ez oso zaharrak, ez zuri-beltz horietakoak, koloretakoak baizik, baina zaharrak. Orain hamar urtekoak.
Guardia zibila ikusten dut batean, Euskaldunon Egunkaria izan zena oinpean hartu eta hura indarrez ixten. Fusilak, egunkari baten aurka. Fusilak, euskararen aurka.
Beste batean, jendetza ikusten dut Donostian. gogoan hartu eta prentsa-askatasunaren alde manifestazioan, euskararen alde manifestazioan.
Hamar urte igaro dira. Hamar urtez ikusi dugu mundua aldatzen.
Baina kontu batzuk ez dira kanbiatzen. Eta, beste batzuen artean, bat ez ohi da kanbiatzen, honako hau: zer gutxi gustatzen zaien botereei prentsa diferentea, bere buruaren jabe izan nahi duen kazetaritza. Horretan, orduan eta gaur berdintsu gaude: kazetaritza desberdinaren kontra, batzuetan fusilak erabiltzen dira, eta, beste batzuetan, legeak eta arauak. Baina, beti zerbait, mingaina moztu eta ahots kraskatuak isiltzeko.
Horra hor argazki zaharrek gogora ekarri didatena.