Aitor Etxarte
ELAkoak Bilbon, LABekoak Bilbon, inguruan direnak ere, UGTkoak Irunberrin. CCOO eta CGT bakarrik, eta aparte, Iruñean. Atzo ez ziren gure kaleak gorri kolorez bete. Batzuk ez dutelako aldarrikatzeko ezer, morrontzatik bizi dira, eta besteek ezin dutelako kalea bete.
“Fiestas sí, política no” esaten zuten berdinek urtero gogoratzen digute Maiatzaren 1an egiten dena hutsala dela, ez duela balio, jai eguna dela besterik gabe. Manifestazioak, jakina, jaiak edo sasi jaiak dira eta logika antzekoa dute: kalearen okupazioa ( ohikoarekin haustura sortuz), zarata ( zer aldarri dagoelako, oihuka edo abestuz) eta sua(intentsitatea duenean). Pazko astean ezagutzen ditugun manifestazio erlijiosoek duten babes politiko garbia, hiri ofiziala eta erakunde indartsuak bultzatuak dira, ez zaio aitortzen Langileen egunari.
Iruñeko kaleak, bitartean, urdinak, isilik. Non izango dira datorren urterako sindikatuek egingo dituzten zitak ? Bardeako Pizkerran? Iratiko Irabian? Leireko monastegian?
Garaiak, bistan da, hamaika manifestazio eskatzen ditu: langabezia gora, lan baldintzak behera, depresioak gora, dignitatea behera, etorkizuneko asmoak zintzilika,..
Agosti Chahok, bere berrehun urtemugan garela gogoratuz, idatzi zituen esperantzazko 1848an altxamendurako bertso hauek:
Jo du, jo nizpeit orenak/ justizia dakharkenak/ orai bada Euskaldunak/ porroska zuen burdinak./
Errege da populua,/altxa lezake burua,/hanbat mendez lehertua,/ ager bedi zutitua