Nafarroan, 21.448 behartutako langile aritu ziren. Horien erdiak Baztan-Bidasoan edo Erronkarian mugako gotorlekuak eta mendiko errepideak eraikitzen parte hartu zuten, eta, aldi berean, eraikuntzako langileen %50 ziren. Trenbide-azpiegituren eraikuntzak ere eskulan bortxatu ugari xurgatu zuen Altsasu-Gasteiz eta Castejón-Zuera. "Estatu frankista eta haren erakundeak izan ziren onuradun nagusiak, esklabo-lanaren ondoriozko gainbalioak ateratzeari dagokionez, sektorea nazionalizatu ondoren armada bera edo RENFE kanpoan", azaldu dute sindikatuek.
Memoria Demokratikoaren etorkizuneko Legearen aurrean, Bortxazko lanaren egia, justizia eta erreparazioa eskatu dituzte. Espainiako Gobernuak lantokiei, egindako obrei eta lan behartuak egin zituzten langileei buruzko dokumentazio guztia aurkez dezala nahi dute. Justizia eskatu dute frankismoak egindako gizateriaren aurkako krimenen multzorako, "goseak, doitzeak, estutzeak edo istripuek eragindako heriotzak barne.
Esklabo-lanaren biktimei eta haien senideei eragindako kaltea konpontzea ere galdegin diote Espainiari: "Estatuak publikoki aintzatetsi behar du egindako krimena, eta, horrekin batera, eremu publikoari buruzko oroimen-politika bat egin behar dela, esklabo-lana egin zen tokiak oroimen-leku gisa identifikatzeko, bai eta leku horiek herritarren artean zabaltzeko ere". Konponketa horrek, halaber, Estatuak eta enpresa onuradunek esklabo lanaren zuzeneko biktimak eta haien senideak konpentsatzea ekarriko luke sindikatuen ustez, Alemanian egin zen bezala.
Sindikatuek salatu dutenez, 1936ko uztaileko estatu-kolpearen ondoren, langile-klasearen aurkako errepresioak "gradu handia" lortu zuen Nafarroan: "Sindikatuak, elkarteak eta alderdiak legez kanpo utzi eta jazarri egin zituzten, eta horrek kultura sindikala eta herri-klaseek eta langileek parte hartzeko, elkartzeko eta aisiarako dituzten moduak deuseztatzea ekarri zuen, esplotazio-erregimen basatiaren mende baitzeuden. Horri esker, frankismotik erauzitako elite berri eta zaharrak eroso aberastu ahal izan ziren".