Istorioak kontatzea ezagutzaren transmisiorako tresna garrantzitsua izan da gizakiontzat. Mito klasikoak, ahozko literatura edota testu sakratuak ezagutza belaunaldiz belaunaldi transmititzeko erabiltzeaz gain, moral bat eraikitzeko, ohitura batzuk zabaltzeko edota jendartea antolatzeko, hau da, politika egiteko erabili dira.
Eta gaur egun ere, hala da. Iberdrolak bere burua energia berriztagarrien bultzatzaile gisa aurkezteko ipuin ederrak kontatzen dizkigu bere publizitate spotetan, eta bere web orria kolore berdez, zuhaitz hostoz eta zeru urdinez margotzen du. ETBk bere ur-ipuin-handian esan zigun
Altsasuko frontoi etikoan Guardia Zibilak eta gazteak pilotan eskuz-esku aritu
eta herriko tabernetan militar armatuak eta herritar zibilak normalki elkar bizi direla. Podemosek Iglesias eta Errejonen arteko telenovela kontatu digu txio bidez,
zein haserre zeuden eta Vistalegrek nola konpondu duen dena.
Istorio batzuk, politak dira.
.............................. .............................. ...............
Baina ipuin hauen barruan badira beste istorio asko, askotan kontatzen ez direnak.
Hala nola, Iberdrolaren spotetan agertzen ez den Garoñako zentralaren ipuina, Guardia Zibilen kontrol eta harrokeriarekin nazkatuta dauden altsasuarren istorioak, edota Podemosek haren oinarriekin proposamen politikoak eztabaidatzeko duen ezintasunarena.
Bai. Ipuin hauek ez dira hain politak. Baina izan badira, eta badute bere lekua: kajoia. Eta noski, badira ipuin horiek kajoietan gorde nahi dituzten pertsonak.
Pertsona kajoizale horietako bi Ana Ollo sailburua eta Álvaro Baraibar zuzendari nagusia dira. Eta badute, gutxienez, ipuin bat kajoian gordeta: Nafarroan torturatutako 600dik gora pertsonen bizipenek osatzen dutena.
Eta bada garaia, ipuin hori kajoitik atera, tortura kasu guztiak ikertu eta kontakizun anitzez osatutako errelatoa idazteko.
Ana: Álvaro: zabaldu kajoia eta deitu Paco, mesedez.
Eta gaur egun ere, hala da. Iberdrolak bere burua energia berriztagarrien bultzatzaile gisa aurkezteko ipuin ederrak kontatzen dizkigu bere publizitate spotetan, eta bere web orria kolore berdez, zuhaitz hostoz eta zeru urdinez margotzen du. ETBk bere ur-ipuin-handian esan zigun
Altsasuko frontoi etikoan Guardia Zibilak eta gazteak pilotan eskuz-esku aritu
eta herriko tabernetan militar armatuak eta herritar zibilak normalki elkar bizi direla. Podemosek Iglesias eta Errejonen arteko telenovela kontatu digu txio bidez,
zein haserre zeuden eta Vistalegrek nola konpondu duen dena.
Istorio batzuk, politak dira.
.............................. .............................. ...............
Baina ipuin hauen barruan badira beste istorio asko, askotan kontatzen ez direnak.
Hala nola, Iberdrolaren spotetan agertzen ez den Garoñako zentralaren ipuina, Guardia Zibilen kontrol eta harrokeriarekin nazkatuta dauden altsasuarren istorioak, edota Podemosek haren oinarriekin proposamen politikoak eztabaidatzeko duen ezintasunarena.
Bai. Ipuin hauek ez dira hain politak. Baina izan badira, eta badute bere lekua: kajoia. Eta noski, badira ipuin horiek kajoietan gorde nahi dituzten pertsonak.
Pertsona kajoizale horietako bi Ana Ollo sailburua eta Álvaro Baraibar zuzendari nagusia dira. Eta badute, gutxienez, ipuin bat kajoian gordeta: Nafarroan torturatutako 600dik gora pertsonen bizipenek osatzen dutena.
Eta bada garaia, ipuin hori kajoitik atera, tortura kasu guztiak ikertu eta kontakizun anitzez osatutako errelatoa idazteko.
Ana: Álvaro: zabaldu kajoia eta deitu Paco, mesedez.