Iñigo Astiz
Ipoda, telebista, liburuak eta wikipedia,
wifia, DVDak, erloju digitalak,
betaurrekoak eta oinetakoak kendu,
eta gure herriko etxeko erosotasun
urbano horiez guztiez biluzturik,
min pixka batez hasieran oinazpietan,
etxe atzealdeko zelaiko hurritzaren
gerizpean eseri, biluzik eta bero,
eskua belar fresko artean pasatzen
harri egoki xamar bat aurkitzea
ez beste desirarik gabe, eta
gero nire burua erabat errenditu
mekanikaren legeen edertasun sinplera,
abandonatuta ustetako horretan etxean,
azkar, gainera, nire arbasoen pare,
eta nire arbasoen arbasoen pare, eta
gero, ahoa iazko udazkenean
bildutako hurrez beteta -goxo eta
oretsu-, mehatxu kutsurik batere gabe
sumatu zuhaitza nire bizitza
denbora unitatetzat hartzen.
[audio http://euskalerriairratia.com/wp-content/uploads/2010/11/astitz.mp3]